Het mag gewoon niet mislukken deze keer in Triëst, voor Hollandse begrippen een spook-waterpolostad als het gaat om ontknopingen in belangrijke toernooien. De vrouwen zagen in 2012 de olympische missie er stranden, voor de mannenploeg gold hetzelfde vier jaar later.
Maar nu wordt het anders. Sowieso: er is geen publiek in het Bruno Bianchi-zwembad. „Ik vroeg van de week aan twee speelsters wat ze ervan vonden, een toernooi spelen zonder toeschouwers. ’Lekker relaxed’, was hun antwoord. Toen ik er over nadacht, kwam ik tot dezelfde conclusie”, vertelt Havenga, die zijn ploeg vrijdagavond in de kwartfinale met 19-6 van Kazachstan zag winnen. „Ik vind het leuk wanneer er een beetje toffe sfeer hangt, maar een gekkenhuis kan ook afleiden. Je kunt nu niet anders dan je concentreren op de wedstrijden. Deze setting is prima voor ons. Het heeft wat weg van onze trainingsomstandigheden in Zeist.”
Op het domein van de dik betaalde voetballers van Oranje ligt het fundament van deze groep waterpolo-gekke vrouwen. Bloed, zweet en tranen zijn er al vergoten de voorbije maanden tijdens dagelijkse trainingssessies, maar er gingen evengoed talloze uren zitten in andersoortig huiswerk voor de staf. Analyseren. Het uitgangspunt was: vier gelijkwaardige landenteams, twee plaatsen. Italië zat bij Oranje in de poule, daar was geen gevaar van te duchten. Hongarije en Griekenland, toplanden van de andere groep, bleven derhalve over als voornaamste studieobjecten.
"We hebben er zelfs een Griekse maaltijd tussendoor gegooid"
Beide teams belandden zeven dagen lang onder de loep. ’Themaweken’, noemt Havenga de perioden waarin het alleen om het spel van de Hongaarse en Griekse opponenten draaide. „We hebben ze bekeken aan de hand van videobeelden. In veel gevallen waren dat oude fragmenten, maar van de Griekse vrouwen heb ik via via beeldmateriaal geritseld van hun oefenstage in Spanje tussen kerst en oud & nieuw.” Via via? Havenga lacht, ontwijkt de vraag. „Joh, ik had er toevallig een kennis lopen die me wat opnamen heeft bezorgd. Daar is Eva keihard mee aan de slag gegaan.”
Eva is de verkorte naam van Evangelos Doudesis, inderdaad, een Griek die waarschijnlijk meer weet van de Griekse formatie dan de bondscoach die er momenteel de scepter zwaait. „Hij heeft gekeken of er patronen waren te ontdekken in het spel van toen en nu. Elk facet is gewikt en gewogen, en besproken met de meiden. We hebben er zelfs een Griekse maaltijd tussendoor gegooid. Daar is een themaweek ook voor, toch?”
Het gevolg is dat er geen geheimen meer zijn. Oranje kan Griekenland lezen. Samengevat: „Ze zullen heel erg terugvallen in hun zone verdediging richting de midvoor, aan de rechterkant van onze aanval. Dat deden ze tegen Hongarije ook veel. In een man-minder-situatie verdedigen ze op een manier waar wij ons wel aan kunnen aanpassen. En in dit toernooi is bevestigd dat degenen van wie we dachten dat ze de meeste verantwoordelijkheid nemen (oftewel schieten, red.) dat ook in de praktijk blijken te zijn. Er zit veel structuur in het Griekse spel, wat door de jaren heen kenmerkend is voor het waterpolo in dat land.”